Er zijn drie soorten banken in Italië: commerciële- of kredietbanken, coöperatieve banken (banchi popolari cooperative) en coöperatieve kredietbanken (banche di credito cooperativo).
Zoals in andere landen werden coöperatieve banken opgericht om leningen te verschaffen (voornamelijk hypotheken) aan hun klanten. Coöperatieve kredietbanken zijn landelijke- en ambachtelijke spaarbanken die gefinancierd en beheerd worden door landbouwers en ambachtsmannen. Deze banken komen het meest (meer dan 500) voor in Italië. Ze gelden slechts voor een klein percentage aangezien het gemiddeld aantal gering is. De Banca d'Italia wordt beheerd door de openbare banksector en is de enige bank dat biljetten mag verschaffen in Italië.
Er zijn ongeveer 900 banken (banche), ongeveer 200 grote banken (grandi), en ongeveer 50 afdelingen van buitenlandse banken (voornamelijk in Rome en Milaan). De resterende 700 zijn vooral lokale banken met weinige afdelingen. Het aantal banken in Italië neemt steeds af aangezien er vele fusies en overnames zijn.
De Banca Nazionale del Lavoro, Cassa di Risparmio, Banca Commerciale Italiana, Banca di Roma, Banco di Napoli en Banco di Sicilia hebben een nationale netwerken. De top- 10 van de banken vertegenwoordigt 35% van de totale bankactiva. De Banca Nazionale del Lavoro, Cassa di Risparmio, Banca Commerciale Italiana, Banca di Creditwest, een joint venture tussen Credito Italiano en de British National Westminster Bank, hebben ongeveer 30 afdelingen in Rome, Milaan en Napels. Het postkantoor staat dienst als spaarbank voor vele Italianen en buitenlandse inwoners. Niet-inwoners mogen echter geen postrekening openen.
De openingsuren van de bank variëren volgens de bank en de stad. Gewoonlijk zijn de banken open van 8u of 8u30 tot 1u of 13u30 en voor een halfuur in de namiddag, vb. van 14u30 of 15u tot 16u of 16u30, van maandag tot vrijdag. Sommige afdelingen in grote steden zijn ook open van 9u tot de middag op zaterdag. Op dagen voor een feestdag zijn banken enkel open in de voormiddag. Kantoren in grote luchthaven en stations hebben langere openingsuren voor het wisselen van geld en reizigerscheques. Ook zijn er wisselkantoren in grotere steden en vakantieoorden met langere openingsuren.
Italiaanse banken heffen de hoogste kosten in vergelijking met andere landen in de wereld. Toch verminderen de kosten de laatste jaren. De tarieven voor intrest zijn nog steeds buitensporig, vooral voor bedrijfs- of klantenleningen. Ook de intresten die geheffen worden op kredietkaarten zijn overmatig. Kredietverstrekkers zijn nu verplicht om de hoogste tarieven die ze aanrekenen en het marktgemiddelde te publiceren. Zo kunnen leners vergelijken. Kijk rond en vergelijk tarieven vooraleer je een contract tekent voor het aangaan van een lening (banken moeten ook hun voorwaarden bekend maken).
Italië heeft traditioneel gezien de minst efficiëntste bankdiensten in Europa. De eenvoudigste transactie is zelfs buitengewoon complex en tijdverslindend. De bankzaken zijn de laatste jaren sterk geautomatiseerd, hoewel Italiaanse banken steeds na de Europese banken komen qua efficiëntie, klantenservice en het aantal en de kwaliteit van voorziene diensten.
Aan de andere kant zijn Italiaanse banken vrij veilig en de meeste spaarboekjes worden gedekt door een Bank Deposit Insurance Fund (Fondo Interbancario di Tutela dei Depositi). Europese bankafdelingen die actief zijn in Italië kunnen zich bij het Italiaanse garantieplan van spaargelden voegen. Zo wordt de financiële veiligheid vergroot die ze bieden aan klanten en ook de veiligheid van het thuisland. Als een bank van een niet-Eu-land zijn activiteiten in Italië mag uitvoeren, moet de Italiaanse afdeling deel uitmaken van het Italiaanse garantieplan van spaargelden, tenzij er leden zijn van een evenwaardig buitenlands plan. Het maximumbedrag dat men kan terugbetalen aan een spaarder is beperkt tot 103291,38 euro.