Door de recessie in de late jaren 80 en begin jaren 90, daalden de prijzen sterk aangezien er steeds minder kopers waren. Italië had echter niet zoveel last van de dalingen dan vele andere Europese landen en Noord-Amerika. Gedurende deze periode weigerden de meeste Italianen de lage marktprijzen te aanvaarden en verkochten enkel als ze verplicht waren. De prijzen bleven ook gelijk door het behoedzame leningenbeleid van Italiaanse banken. Dit leidde tot minder terugnemingen dan in bepaalde andere landen.
De recessie eindigde in het jaar 1998 door de zwakte van de lira tegen de Britse pond en de dollar. Ook kwamen er toen meer buitenlandse leners in de hypotheekmarkt en zo kon men makkelijker een hypotheeklening bekomen.
In 2002 leidde de zwakke aandelenmarkt tot een wereldwijde investeringstoename in Italiaans vastgoed (zoals in vele andere landen) en de vastgoedmarkt is tegenwoordig in.
In de 5-jarige periode tussen 1998 en 2002 stegen de prijzen gemiddeld 40% (een gemiddelde van ongeveer 7% per jaar) en prijzen stijgen tegenwoordig nog door de inflatie (de gemiddelde toename in de eerste 6 maanden van 2003 was 5,2% in vergelijking met de inflatie van tussen 2 en 3%). De vastgoedprijzen in grote steden stijgen minder snel (3,1% in de eerste 6 maanden van 2003). In de landelijke gebieden, waar er geen sterke lokale vraag is, stijgen of dalen de pijzen amper.
Landelijke gebieden
Zoals in de meeste landen is eigendom niet het goedkoopste in landelijke gebieden. Vele mensen zijn weggetrokken van het platte land in de laatste 30 jaar. Hierbij is er een overvloed aan leegstaande woningen, uitgezonderd de woningen in de buurt van Rome en andere grote steden. In het Zuiden zijn de woningen doorgaans goedkoper. In geliefde omgevingen (zie Toscane hieronder) kosten landelijke woningen tussen 450 euro en 2000 euro per m2.
Hoewel je verscheidene miljoenen euro's kunt spenderen aan luxeuze villa's, kan je een gerenoveerde hoeve kopen met 1 of 2 slaapkamers in een klein dorpje voor 60000 euro. In vele gebieden kan men dorpshuisjes kopen voor 40000 euro. Deze zijn echter aan renovatie toe dus hiervoor zal je ook nog moeten bijbetalen. Het bedrag kan oplopen tot 2 of 3x de aankoopprijs. Op vele plaatsen kan men ook gerestoreerde hoeves kopen met wat grond voor een bedrag tussen 65000 euro en 150000 euro. Je betaalt echter gemakkelijk 350000 euro voor een kleine hoeve in de schone omgeving van Toscane of voor een appartement met zicht op de Italiaanse Riviera.
De meest gekende plaatsen zijn de Italiaanse meren (waar er weinig woningen beschikbaar zijn, behalve appartementen). De prijzen worden hierboven weergegeven, vb. van 125000 voor een nieuw of gerenoveerd appartement aan het Como meer of Maggiore, en van 150000 euro voor een appartement met 2 slaapkamers. Als je ervan droomt om in Venetië te wonen, denk eraan dat een studio bij het Grote Kanaal ongeveer 300000 euro kost (als je er één vindt) en een palazzo appartement miljoenen. Woningen aan de Italiaanse Riviera zijn heel duur maar een goede investering. Een studio zal je 100000 euro kosten en een appartement met 2 slaapkamers aan de kust zal 300000 euro of meer kosten. Dorpshuisjes in het binnenland kan je al kopen voor 40000 euro.
Woningen in skigebieden en in het binnenland zijn ook duur door het tekort aan bouwland en de hoge vraag. Toch is het een goede investering en er wordt ook veel verhuurd. In een superieur skigebied zoals Cortina zal je 100000 euro voor een studio betalen, van 175000 euro van een appartement met 1 slaapkamer en van 250000 voor een appartement met 2 slaapkamers. Voor een villa met 2-3 slaapkamers betaal je 1 miljoen euro. Als je je dit niet kunt veroorloven kan je beter een vakantieappartement kopen aan de kust. In Sicilië kan je al appartementen vinden voor 100000 euro.
Toscane
Toscane is de populairste regio (en duuur) bij buitenlanders voor plattelandswoningen. De zogenaamde gouden driehoek: Florence, Sienna en Volterra is de duurste regio inzake vastgoedprijzen.
Aangezien er zoveel Britten huizen in Toscane hebben aangekocht noemt men de Chianti regio ook wel Chiantishire door Britse expats ('een Italiaanse hoek dat geliefd is door de Engelsen'). Toscane is een dure regio om te wonen. In gebieden zoals Lunigiana, Mugello, het Noorden van Lucca en Arezzo zijn de prijzen echter half zo duur als in de dure gebieden.
Als je eerder op zoek bent naar landelijke woningen in een aantrekkelijk gebied kan je beter een woning aanschaffen in Marche of Umbrië. De prijzen bedragen er rond 30 tot 50% lager dan de meeste dure gebieden van Toscane. Bovendien zijn de gronden er groter (hoewel het aanbod gering is).
Steden
De prijzen in grote steden variëren aanzienlijk met degene in de buitenwijken. De eigendommen worden er waarschijnlijk ondergedeeld in signorile (verfijnd of luxeus), medio (gemiddeld) en economico (economie). Men betaald het meest voor vastgoed in Milaan en Rome (waar van 1998 tot 2002 de prijzen stegen met 43% en 50%) en Venetië. Een appartement met 3 slaapkamers kan gemakkelijk meer dan 400000 euro kosten. Superieure eigendommen kunnen tot 8000 euro per m2 kosten (per m2 of per metro quadrato) in centraal Milaan, Rome en Venetië, en 1500 euro tot 5000 in andere grote steden en vakantiegebieden. Eigendom in de grootste steden is van 700 euro per m2 voor oude en ongerenoveerde woningen en tot 4000 euro per m2 voor nieuwe of gerenoveerde woningen. In steden worden garages en parkingen gewoonlijk apart verkocht en kunnen ze rond 12000 euro en 25000 euro kosten.